دوم آبان سال ۱۳۴۷ هجری شمسی در شهرستان خوانسار از استان اصفهان در خانواده ای متدین و سرشناس نوزادی از سلاله رسول اللّه دیده

به جهان گشود که نام ایشان را سید رضا نامیدند. 

او از نظر نسب خانوادگی به علمایی چون آقا سید علی اکبر خوانساری (از مبارزین و علمای مخالف دوران ظلم ستم ظل السلطان حاکم اصفهان) و آیت الله سید احمد خوانساری (از مراجع بزرگوار جهان تشیع) می‌رسید.

او در کودکی پدر بزرگوارش را از دست داد و در دامان پر مهر و محبت مادر صالحه و فاضله خود پرورش یافت. 

از همان کودکی علاقه و اعتقادات مذهبی در او کاملا نمایان بود، چنانچه زمانی که شاید بیش از شش سال نداشت در مراسم عزاداری سیدالشهداء (علیه السلام) درحالی که مشک آبی به دستان کوچکش میگرفت، به عنوان سقّا در کاروان طفلان کربلا سقایی میکرد.

او پس از اتمام دوره دبستان وارد مدرسه راهنمایی گردید و خیلی زود یکی از اعضای فعال انجمن اسلامی ‌مدرسه شد.

پس از اتمام دوره راهنمایی تحصیلات خود را در رشته برق در هنرستان طالقانی ادامه داد، اما پس از اتمام سال اول با اطلاع از تاسیس مکتب الصادق علیه السلام یا همان دبیرستان سپاه تهران (واقع در محل لانه جاسوسی سابق آمریکا) با ذوق و علاقه خاصی در آزمون ورودی مکتب شرکت کرد و پس از قبول شدن، برای ادامه تحصیل خوانسار را ترک و راهی تهران شد. از همان دبیرستان سپاه نیز پس از یادگیری آموزش‌های لازم نظامی‌ به همراه سه نفر از دوستان صمیمی‌اش ثبت نام و داوطلبانه عازم جبهه های حق علیه باطل شد. او برای حضور در جهبه دیگر آرام و قرار نداشت. گویی مرغ جانش حال و هوای پرواز داشت.